Wiązanie jonowe

₁₁Na 1s₂ 2s₂ 2p₆ 3s₁ - 1e_- → Na₊ ( 1s₂ 2s₂ 2p₆ ) ≡ [Ne]

₁₇Cl 1s₂ 2s₂ 2p₆ 3s₂ 3p₅ + 1e_- → Cl_- ( 1s₂ 2s₂ 2p₆ 3s₂ 3p₆ ) ≡ [Ar]

∆EN_NaCl  = 3,0 – 0,9 = 2,1

3,0 -elektroujemność Cl

0,9 -elektroujemność Na

w wyniku przeniesienia elektronu z atomu pierwiastka o małej elektroujemności na atom pierwiastka o dużej elektroujemności powstają jony:

-anion (-) o ładunku ujemnym

-kation (+) o ładunku dodatnim

Siły elektrostatycznego przyciągania między jonami umownie nazywamy wiązaniem jonowym.

Wiązania jonowe występują pomiędzy pierwiastkami grupy I i II a XVI i XVII. Wyjątkami są:

-wodór [H] – nie tworzy wiązań jonowych

-glin [Al] – tworzy wiązania jonowe

Zakłada się,że przewaga wiązania jonowego (czyli powyżej 50% udziału) jest wówczas, gdy różnica elektroujemności jest co najmniej równa lub wyższa 1,7 (∆EN = 1,7).

Wzór chemiczny związków jonowych nie jest wzorem cząsteczkowym. Związki jonowe to substancje stałe, krystaliczne, posiadające wysokie temperatury topnienia i wrzenia. Dobrze rozpuszczają się w wodzi i innych rozpuszczalnikach polarnych. W stanie stopionym i rozpuszczone w wodzie przewodzą prąd elektryczny.

Dla prostych związków jonowych takich jak sól kuchenna (czyli NaCl) sieć krystaliczna wygląda tak: